ΝΕΡΙΤ Quo vadis?

Η περιπέτεια της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης που άρχισε με την αυθαίρετη και αντιδημοκρατική απόφαση του πρωθυπουργού να κλείσει την ΕΡΤ, πριν από ένα χρόνο, δεν έχει τελειώσει και αποδεικνύει πως είναι εύκολο να γκρεμίσεις, αλλά εξαιρετικά δύσκολο να ξαναχτίσεις κάτι καλύτερο, ιδιαίτερα όταν δεν αλλάζουν οι παλαιές νοοτροπίες. Η επιλογή των ανθρώπων για τη δημιουργία του νέου δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, γέννησε πολλές ελπίδες ότι επιτέλους θα δούμε στη χώρα μας έναν σύγχρονο, ευρωπαϊκών προδιαγραφών φορέα παραγωγής ενημέρωσης και πολιτισμού.

Τι συμβαίνει όμως, ένα χρόνο μετά;

Η Κεντροαριστερά χρειάζεται ηγέτες με τόλμη

Ο μόνος τρόπος για να φύγει η δεξιά και συνεπαγόμενη δεξιά πολιτική, δεν είναι ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια μεγάλη αυτόνομη Κεντροαριστερά, που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις που κινούνται ανάμεσα στους δύο αυτούς χώρους.

Τώρα που έχει «κατακάτσει ο κουρνιαχτός» των ευρωεκλογών, είναι καιρός να μετρηθούμε ξανά από την αρχή, αποδεσμευμένοι όσο γίνεται περισσότερο από τους συναισθηματισμούς και τις εντυπώσεις που συνηθίζονται πριν και αμέσως μετά τις εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως πρώτο κόμμα, όχι γιατί αύξησε τις δυνάμεις του -βρίσκεται μάλιστα λίγο πιο κάτω από το ποσοστό των εθνικών εκλογών του 2012- αλλά γιατί ήταν πολύ μεγάλη η πτώση της ΝΔ.

ΔΗΜΑΡ: Οδηγός αυτοκτονίας

Οι μόνοι που δεν κατάλαβαν το μήνυμα των ευρωεκλογών και την αποδοκιμασία της ΔΗΜΑΡ από τους πολίτες που την ψήφισαν το 2012, είναι φαίνεται κάποια ηγετικά στελέχη, η ηγετική ομάδα γύρω από τον πρόεδρο Φώτη Κουβέλη. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει, τόσο από τις τοποθετήσεις τους στη συνεδρίαση της Παρασκευής, όσο και από τις δημόσιες δηλώσεις τους στα ΜΜΕ.

Αναζητούν δικαιολογίες, χωρίς να αντιλαμβάνονται την ουσία. Δεν φταίει ούτε η «θολούρα» της πολιτικής γραμμής, ούτε η επικοινωνία της και ούτε φυσικά η πόλωση, η οποία εξάλλου είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε προεκλογικές περιόδους.