Άλμα… προς τα πίσω

Υπάρχει φαίνεται ενταγμένη στο DNA της ελληνικής κοινωνίας η επανάληψη του μύθου του Σισύφου. Να ξαναρχίζεις, δηλαδή από την αρχή, μόλις φτάσεις στην κορυφή. Μετά από  πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας, με πολλά λάθη -εγκληματικά λάθη- και παλινωδίες, άρχισε να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ. Οι δείκτες της ανάπτυξης και της αύξησης της απασχόλησης, άρχισαν να γίνονται πιο αισιόδοξοι.
Παρά τη δική μας επιπολαιότητα για τέλος του τρισκατάρατου μνημονίου (Σαμαράς, Βενιζέλος), οι δανειστές – εταίροι μας άρχισαν να μιλούν με σοβαρότητα για ένα μεταμνημονιακό στάδιο  με την πιστοληπτική γραμμή στήριξης και πράγματι απέμεινε ένα ακόμη μικρό βήμα για να βγούμε με μεγαλύτερη σιγουριά στις αγορές.

Όλα όμως ανατράπηκαν. Ο λαός που προτιμούσε να ακούει λόγια που χάιδευαν τα αυτιά και να αρνείται να δει τη σκληρή πραγματικότητα – (έτσι είναι η ζωή, όταν φτωχεύεις… ), επέλεξε μία κυβέρνηση που  καβάλα στο άλογο του λαϊκισμού που τόσο καλά είχε εκπαιδευτεί στα πολλά χρόνια  της «αριστερής» του διαδρομής, έταξε τα πάντα…

Και έπειτα ήρθε η προσγείωση στην πραγματικότητα…

Ας κάνουμε, λοιπόν μία πρώτη αποτίμηση. Τι πέτυχε η «αριστερή» μας κυβέρνηση μετά τον τόσο θόρυβο διεθνώς και τη «σκληρή» διαπραγμάτευση; Καταγράφονται όλα στο τελευταίο μέιλ Βαρουφάκη (θυμάστε πόσο απεχθανόταν στο παρελθόν τα μέιλ ως μέσο διαπραγμάτευσης ο πρωθυπουργός μας!):

• «Πέτυχε» την αναστολή εξόδου από το μνημόνιο για τουλάχιστον 4 μήνες. Αυτό που ουσιαστικά πέτυχε η κυβέρνησή μας, είναι ένα τάιμ άουτ για να σκεφτούμε και να διαπραγματευτούμε τι θα κάνουμε μετά τους τέσσερις μήνες ανακωχής.
• «Πάγωσε» όλες ή τουλάχιστον τις σημαντικότερες εξαγγελίες για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης – το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ακόμη και ο ΕΝΦΙΑ που προκάλεσε τόση οργή, δίκαιη στις περισσότερες περιπτώσεις, η οποία έστειλε χιλιάδες ψηφοφόρους, ακόμη και νεοδημοκράτες, στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ- αποσύρθηκε σιωπηλά και μπαίνει στις καλένδες, τουλάχιστον γι” αυτό το διάστημα της ανακωχής.
• Έφερε και πάλι τη χώρα στο χείλος της χρεωκοπίας. Όλοι γνωρίζουν τι θα συνέβαινε με τις τράπεζες και τα ΑΤΜ εάν δεν είχε υπάρξει συμφωνία την περασμένη Παρασκευή.
• Πέτυχε να φύγουν πολλά δις στο εξωτερικό, λόγω της αβεβαιότητας και της αστάθειας. Και είναι άγνωστο εάν και πόσα από αυτά θα επιστρέψουν. Χρήματα που θα μπορούσαν να είχαν ριχτεί στην αγορά
• «Πάγωσε» τους επενδυτές που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη και φυσικά στην καταπολέμηση της ανεργίας. «Πάγωσε» την αγορά.

Τελικά, το μικρό αυτό διάστημα διακυβέρνησης από την «αριστερή» μας κυβέρνηση, γίναμε ακόμα πιο φτωχοί και λιγότερο αξιοπρεπείς με την πληθώρα αρνητικών δημοσιευμάτων και αναφορών στα διεθνή ΜΜΕ, ενώ απομακρυνθήκαμε ακόμη περισσότερο από το φως στην άκρη του τούνελ.

Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως ούτε στις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, ούτε από τους υπουργούς ακούσαμε κάτι συγκεκριμένο για την ανάπτυξη, που είναι το μέγα ζητούμενο, καθώς είναι το πιο σημαντικό εργαλείο για έξοδο από την οικονομική κρίση.

«Είναι αναγκαίος ο περιορισμός του δημοσίου χρέους, αλλά δεν γίνεται να έχουμε μείωση του δημόσιου χρέους χωρίς ανάπτυξη και απασχόληση», όπως επεσήμαναν οι ηγέτες των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που συναντήθηκαν πριν από λίγες ημέρες στη Μαδρίτη.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παγιδευμένη στον άκρατο λαϊκισμό της που την έφερε στην εξουσία, έχει να αντιπαρατεθεί τώρα με τον ίδιο της τον εαυτό, με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τον λαό που τους πίστεψε… Μόνο που ο λογαριασμός θα έρθει σε όλους τους πολίτες.

Κοινοποιήστε: