Η επίθεση του λαϊκισμού

Έχει γίνει πλέον σαφές σε όλους, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας τορπίλισαν κάθε προσπάθεια συναίνεσης και σχηματισμoύ κυβέρνησης συνεργασίας, στην πιο κρίσιμη στιγμή για την χώρα, την περίοδο της μεταπολίτευσης.Και είναι προφανής ο εκνευρισμός των στελεχών του στα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά παράθυρα, καθώς επιχειρεί να αποσύρει από πάνω του την ευθύνη για τη νέα προσφυγή στις κάλπες. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Η αλήθεια είναι πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ , μεθυσμένη από το εκλογικό αποτέλεσμα, αποφάσισε την νέα προσφυγή στις κάλπες το βράδυ της 6ης Μαϊου. Απέμεινε, μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση της απόφασης αυτής. Να ρίξουν, δηλαδή την ευθύνη στους άλλους και στην πράξη να ξανακοροϊδέψουν τον Λαό. Η μέθοδος παλιά και αποτελεσματική.

Όσες φορές επιχειρήθηκε, ιδιαίτερα από τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, να συγκροτηθεί μια πρόταση εθνικής συναίνεσης και συμφωνίας, οι πρώην σύντροφοί του, έβγαλαν από το οπλοστάσιό τους τις άλλες μεθόδους που έμαθαν, αυτές του σταλινισμού, με κατηγορίες για «αριστερό Καρατζαφέρη», συμφωνίες της ΔΗΜΑΡ με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με άλλα λόγια για ύποπτες συνεργασίες με τον «ταξικό εχθρό».
Το ερώτημα είναι: Τι επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις νέες εκλογές;

 Εάν έρθει πρώτο κόμμα με ποιους θα συνεργαστεί για το σχηματισμό «Αριστερής κυβέρνησης»; Φυσικά απορρίπτει ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Με τη ΔΗΜΑΡ; το κόμμα που προσχώρησε στον «ταξικό εχθρό»; Με το ΚΚΕ, που κρατά κλειστή την πόρτα;

Είναι σαφές, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραζαλισμένος από το ποσοστό του, ονειρεύεται αυτοδυναμία, και ένα νέο δικομματισμό, του οποίου τον έναν πυλώνα θα αποτελεί ο ίδιος, και του οποίου δικομματισμού υπήρξε πολέμιος όλη την περίοδο της μεταπολλίτευσης. Με τις επιθέσεις αυτές που θα ενταθούν τη νέα προεκλογική περίοδο επιχειρεί να αφαιμάξει τον κόσμο της ΔΗΜΑΡ και άρα να μειώσει τη δύναμή της. Και για το λόγο αυτό θα βγάλει από το οπλοστάσιό του και άλλα όπλα του σταλινισμού.

Εάν τελικά, δεν αποφύγουμε τις εκλογές, η ΔΗΜΑΡ θα πρέπει να «καθαρίσει» τον προεκλογικό της λόγο, να κάνει απόλυτα σαφές το μήνυμά της, τονίζοντας την ανάγκη σχηματισμού προοδευτικής κυβέρνησης εξόδου από την κρίση. Να μην συνεχίσει να αλληθωρίζει μόνο στα «αριστερά» της. Το ΠΑΣΟΚ με τα όποια λάθη του, είναι ο φυσικός στρατηγικός σύμμαχος για μια προοδευτική πορεία στην Ευρώπη, για τη δημιουργία ενός οδικού χάρτη εξόδου από την κρίση με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Τώρα, μάλιστα, που το κόμμα αυτό «απελευθερώθηκε», από τα βαρίδια του «βαθέως ΠΑΣΟΚ», τις συντεχνίες και τους κρατικιστές, οι οποίοι μετακόμισαν στο ΣΥΡΙΖΑ και αποτελούν τροχοπέδη οποιασδήποτε μεταρρύθμισης. Μπορεί να ηττήθηκε το ΠΑΣΟΚ, δεν ηττήθηκαν, όμως οι ομάδες αυτές που ανακάλυψαν άλλη φιλόξενη στέγη.

Η ΔΗΜΑΡ πρέπει να κάνεις σαφές στον προεκλογικό του μήνυμα ότι είναι στην πράξη μια κυβερνώσα μεταρρυθμιστική Αριστερά με σαφή και αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό.