Ο θρίαμβος του λαϊκισμού

Τα αποτελέσματα των εκλογών δεν πρέπει να ξάφνιασαν. Πολύ περισσότερο δεν πρέπει να ξάφνιασαν τους επιτελείς των κομμάτων. Τόσο οι φανερές δημοσκοπήσεις, όσο και οι κρυφές, έδειχναν ότι η συντριβή του δικομματισμού θα είναι καθολική. Ίσως κάποιοι πίστευαν ότι μπροστά στην κάλπη, κάποιοι «αγανακτισμένοι» πολίτες θα σκέφτονταν πιο ψύχραιμα. Αυτό όμως δεν συνέβη.
Τι όμως συνέβη χθες;
Ας δούμε πρώτα τους ηττημένους. Πρώτος ηττημένος η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και φυσικά ο ίδιος προσωπικά που βιάστηκε να προκαλέσει τις εκλογές και οδήγησε το κόμμα του από το 33,5% του 2009 που εθεωρείτο μεγάλη ήττα σε συντριβή, κάτω από το 20%.

Μεγάλη ήττα, αλλά αναμενόμενη, του ΠΑΣΟΚ, που πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης και έκανε και τα μεγαλύτερα λάθη που οδήγησαν όχι μόνο σε ύφεση, ανεργία, μείωση μισθών, αλλά και στο ναδιρ την αξιοπιστία της χώρας.

Ηττημένοι είναι οι λεγόμενοι «μνημονιακοί», αυτοί δηλαδή που σήκωσαν το βάρος της κρίσης και που εφάρμοσαν είτε με την θέλησή τους, είτε από ανάγκη και ανικανότητα νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλε η Κεντροδεξιά που κυριαρχούσε στην Ευρώπη. Και πλήρωσαν  και για λογαριασμό της. Εξάλλου, το λογαριασμό πλήρωσε, όπως είδαμε και ο Σαρκοζί, ο ένας από τους βασικούς άξονες αυτής της «μνημονιακής» πολιτικής στην Ευρώπη.

Ποιοι είναι οι νικητές;
Είναι μήπως οι εκφραστές μια άλλης πολιτικής; Εάν ναι ποια είναι η πολιτική αυτή; Νομίζω πως δεν υπάρχει απάντηση. Διότι αυτό που κυρίως έλεγαν, ήταν «όχι στο μνημόνιο». Όταν ετέθη το θέμα της διακυβέρνησης ακούσαμε τις απίθανες και ανεύθυνες προτάσεις για «κυβερνήσεις της Αριστεράς» ή για περίεργες, αλλοπρόσαλες και απολίτικες προτάσεις συνεργασίας, αν και γνώριζαν ότι είναι ανέφικτες. Και όμως επιβραβεύτηκαν…

Πολλοί ψηφοφόροι πήγαν στην κάλπη, θεωρώντας δεδομένο ότι μετά τις εκλογές θα υπάρξει συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ. Στην άποψη αυτή συνέβαλαν τόσο τα «αντιμνημονιακά» κόμματα, όσο και τα ΜΜΕ. Οι ψηφοφόροι αυτοί, ακολούθησαν την γνωστή ελληνική συνταγή της «τζάμπα μαγκιάς». Ότι δηλαδή και θα τους «φτύσουμε και τα φράγκα θα μας έρθουν από την ΕΕ». Μόνο πως και στις μαγκιές γίνονται ατυχήματα και ενίοτε τραγωδίες.

Αυτό που επιβραβεύτηκε σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ήταν η νίκη, ο θρίαμβος του λαϊκισμού. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο λαϊκισμός βρίσκεται στο βάθρο των νικητών. Είχαμε και παλαιότερα στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες χώρες, απόδειξη για αυτό. Διότι οι λαοί κάνουν συχνά λάθη. Προτιμούν τους μύθους από την αλήθεια. Πολλοί περισσότερο εάν δεν υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές που έχουν το σωστό μίγμα του οράματος και του ρεαλισμού.

Η Δημοκρατική Αριστερά; Σε ποιους ανήκει; Στους νικητές θα πουν οι περισσότεροι φίλοι μου. Θα συμφωνήσω. Εν μέρει. Διότι, δεν κατάφερε να καλύψει τις προσδοκίες που δημιούργησε με την ίδρυσή της, σε μεγάλη μερίδα προοδευτικών αριστερών πολιτών, όπως εξάλλου έδειχναν και εκείνες οι δημοσκοπήσεις που της έδιναν το ποσοστό που πέτυχε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως γιατί δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει το σωστό μίγμα του οράματος και του ρεαλισμού. Ίσως, γιατί σε τέτοιες ιστορικές εποχές, ο λαϊκισμός είναι σαρωτικός.

Κατάφερε, όμως, όχι απλώς να μπει στη Βουλή, αλλά και να έχει μια πολύ αξιοπρεπή παρουσία. Είναι πλέον πολύ σοβαρός παίχτης στη νέα πολιτική σκακιέρα.

Η σημερινή ημέρα, είναι η πρώτη μιας νέας περιόδου στην πολιτική μας ζωή. Για την Κεντροαριστερά, ξεκινά μια έντονη πολιτικά περίοδος που θα θέσει πολλά θέματα επί τάπητος. Θέματα που αφορούν και στην δημοκρατική κυβερνώσα αριστερά.

Σημείωση: Το ότι είναι ντροπή για τη Δημοκρατία μας το γεγονός ότι μπαίνουν στη Βουλή 22 νεοναζί, συμφωνούμε όλοι. Καθήκον μας είναι να συλλογιστούμε, πως θα «πνίξουμε» αυτό το μαύρο φίδι...

Ο Μιχάλης Κυριακίδης είναι δημοσιογράφος